دختر ، عزیزِ دردانه!

اعتماد به نفس، مساله ایه که این روزها و در این چندسال اخیر خیلی برای همه ی ما اهمیت پیدا کرده…شاید به خاطر ضربه هایی که توی زندگی از نداشتن اعتماد به نفس خوردیم، شایدبه خاطر حقوقی که داشتیم و از دست دادیم و نگرانیم در آینده نتونیم از حق خودمون دفاع کنیم..
و شاید به خاطر تمام فرصتهایی که از دست رفته است نگرانیم…میتونه خیلی دلایل زیادی داشته باشه! حالا از اعتماد به نفس زیاد حرف زدیم تو این سالها، بیا یکم در مورد عزت نفس حرف بزنیم، اصلا این دو چه تفاوتی دارن؟
اعتماد به نفس یعنی توانایی انجام یک کار،هرقدر شما احساس توانمندی و باعرضگی بیشتری داشته باشی اعتماد به نفس بالاتری داری،
اما عزت نفس یعنی احساس ارزشمندی انسان نزد خودش، تصوری که از خویش دارد، هرقدر شما ارزیابی مثبتتری از خود داشته باشی و احساس ارزشمندی بیشتر، یعنی عزت نفس بالاتری داری، بیا یه لحظه با خودمون خلوت کنیم، به نظرت اینکه خانمها وارد همه ی مشاغل شدند مثل رانندگی، حتی راننده ماشین حمل زباله،حسابدار شرکتهای مختلف،چانه زنی با مشتریها و…. چقدر تونست اعتماد به نفس دختران جامعه ی ما رو بالا ببره؟ و در عین حال چقدر عزت نفس اونها را بالا برد؟
این روزها چقدر هنگام انتخاب یک شغل به این فکر می کنیم که عزت نفسمان چه بلایی بر سرش می آید؟
بیا با هم یه سری به عزت نفسمون بزنیم،
-شما الان مجردی یا متاهل یا بچه دار، هر کدام اینها که هستی، سوالم اینه که چقدر راضی هستی؟ از مجرد بودن راضی هستی؟ اینکه مثل خیلی از افراد جامعه درگیر عشقهای زودگذر نشدی و یا به تور یک انسان بی اخلاق نخوردی، برای اینها خدای خودت رو شکر کردی؟
از متاهل بودنت راضی هستی؟ از اینکه کسی رو داری که شبانه روز برای تو می دود؟ و در این بحران بی مسئولیتی ها،مسئولیت یک زندگی را به دوش گرفته، و تو هم با هر قدمی که برای این زندگی بر میداری زیر چتر رحمت الهی برای خودت آجرهای بهشت را میچینی،
خدای خودت را شکر می کنی؟
از بچه دار بودنت راضی هستی؟ از اینکه خداوند وقتی تصمیم داشت بشر جدیدی بیافریند تو را به عنوان مراقب او انتخاب کرد، به نظر تو خداوند در تو چه دیده بود، که در مقام مادری قرار داد؟
مادر، همان جایگاهی که برایش شئون بالایی چیده اند و قلب هر انسانی از شنیدن نام مادر، تلالو رافت می گیرد، این چه مقامی است که برای تو انتخاب کرده اند؟ آیا خدای خودت را شکر کردی که اینگونه تو را عظمت داده است؟ که اگر تا پایان عمر فقط همین یک مسئولیت را به درستی انجام دادی برای رستگار شدنت کافی است!
هیچ چیز مهمتر از این نیست که نسبت به اکنون خودمون شاکر باشیم، چرا که آنچه هستیم تماما لطف و محبت خدای یکتای ماست….
و هر زمان توانستیم نسبت به نعمتهای اکنون شاکر باشیم میتوانیم برای فردای بهتر گام برداریم و در غیر اینصورت، زیستن در فریاد ناشکری چیزی جز خسران و تکرار روزمرگیها بیشتر نیست..!

سلیمه محفوظی

عضو انجمن همبستگی دختران