درنگی بر خانه های مجردی! هنجار شکنی در خانه های تنهایی
با افزایش سن ازدواج و نرخ طلاق، بروز پدیده خانه های مجردی که جامعه شناسان از آن به عنوان آسیب نوپدید یاد میکنند، دور از انتظار نبود.
به نقل از صاحب نیوز، هرچند در سالهای اواخر دهه ۸۰که خانه مجردی امری مذموم به شمار می آمد و اجاره چنین خانه هایی به خصوص برای دختران مجرد با سختیهایی همراه بود، اما اکنون اجاره خانه مجردی حتی به صورت روزانه و ساعتی به مدد دنیای دیجیتال، امری ممکن و ساده است.
این روزها داشتن خانه مجردی نه تنها ناشایست نیست که حتی برای مردان متاهلان نیز نوعی کلاس و تشخص محسوب میشود و اینجاست که باید پرسید از چه زمان بی بندو باری در فرهنگ اصیل ایرانی ریشه دوانده که این چنین محبوب شده است؟
ناهنجاری که هنجار شد
سال۸۹ مدیروقت حوزه فرهنگی اجتماعی سازمان ملی جوانان از شنوندگان رادیو تهران بابت سخنانش عذرخواهی میکند وقتی که میگوید:”۲۷ درصد از جوانان (اعم از پسر و دختر) خانه مجردی دارند. در حالی که این رقم باید در عدد چهار ضرب شود؛ چون هر پسری دست کم چهار دوست دارد .البته حساب آنان که دانشجو هستند و خوابگاه ندارند و دنبال خانه میگردند، جداست.”
امیدی برای اثبات سخنانش به دیده هایش تکیه میکند: “در همین محله، دخترها و پسرهای جوان و پولداری را میشناسم که در روز فقط چند ساعت در آپارتمان اجارهای خود هستند؛ در واقع برای خوشگذرانی و راحت بودن، حاضرند بالای ۳۰ میلیون تومان ودیعه و ۵۰۰ هزار تومان اجاره بدهند حتی بعضی از این افراد متاهلند و خانه مجردی دارند.”
در سال ۹۱ وزارت ورزش و جوانان نشان میدهد که حدود ۳۰ درصد جوانان ایرانی ساکن شهرهای بزرگی چون تهران، تبریز، اصفهان، مشهد، اهواز و شیراز زندگی مجردی را انتخاب کردهاند.
و امروز دیگر برای عذر خواهی کردن دیر شده چرا که تبلیغات فضای مجازی پرده های حیا را هم دریده است:”اجاره آپارتمان به صورت روزانه و هفتگی، مبله شیک و تمیزمرکز شهر اصفهان،۰۸ متریمجهز به تمامی لوازم و تجهیزاتآشپزخانه ،LED تلویزیون،سرویس خواب کامل،مبلمان کامل،اینترنت پر سرعت Wifi رایگان!”
” اجاره خانه ویلا آپارتمان وسویت تمام مبله در مناطق مختلف تهران بصورت کوتاه مدت .جهت بازید از عکسها وشریط اجاره به سایت ما مرجعه فرمایید ویا با شماره های …..تماس بگیرید.”
تنوع بالاست
البته همه موارد انتخاب خانه مجردی برای زتدگی را نمیتوان منطبق با نوارد آسیب دانست چرا که در مواردی،حس استقلال طلبی جوانان باعث میشود تا والدین را مجبور به خرید یا اجاره خانه مجردی کنند که در این صورت والدین نیز باید هزینه های خانه مجردی را نیز بپردازند که وقوع انواع آسیب های اجتماعی از اعتیاد تا روابط خارج از عرف دور از انتظار نخواهد بود.
در موارد دیگر زن یا مرد مطلقه پس از اجرای صیغه طلاق تمایلی برای بازگشت به خانه پدری را ندارند و به ناچار زندگی مجردی را انتخاب میکنند.
نوع دبگر زندگی مجردی خاص کلانشهرهای مهاجر پذیر است که دانشجویان و یا کسانیکه برای کار به این شهرها مراجعه میکنند اقدام به اجاره خانه مجردی میکنند.
اکثر این افراد به علت عدم توان مالی، خانه را به صورت دسته جمعی اجاره میکنند.
با گشت و گذاری کوتاه در فضای مجازی با آگهی هایی مواجه خواهید شد که دختران برای داشتن همخانه آگهی کرده اند و البته جنسیت همخانه نیز برایشان اهمیت نداشته است!
نوع دیگر خانه مجردی، اجاره به صورت ساعتی و روزانه است که البته ردپای متاهلان نیز در آن دیده میشود.
هرچند که در سالهای گذشته اجاره چنین خانه هایی دشوار بود ولی در حال حاضر نه تنها در سایتها تبلیغات متنوعی دیده میشود که هستند مشاوران املاکی که انواع خانه مجردی را به صورت اوکازیون به جوانان معرفی میکنند.
در صورتیکه مشکلی نیز وجود داشته باشد فرد خود را دانشجو معرفی میکند و یا با درج آگهی، همخانه ای دست و پا کرده و مشکل را حل میکند.
ضعف روابط خانوادگی
به گفته یک رفتار شناس اجتماعی،بیش از ۵۰ درصد از خانه های مجردی در کلانشهرهای کشور از جمله شهر تهران قرار دارد.
به اعتقاد دکتر ابهری، کار و تحصیل و عدم تفاهم با خانواده از جمله اصلی ترین دلایل گرایش به زندگی مجردی است.
او توضیح میدهد که تشکیل خانه های مجردی می تواندسبب افزایش تنش در میان خانواده ها شده در عین حال که انواع آسیب های اجتماعی را نیز در پی دارد و می توان ناهنجاری های اخلاقی، فساد اخلاقی و اعتیاد را از جمله آسیب های ناشی از خانه های مجردی دانست.
او در عین حال معتقد است که گسترش خانه های مجردی نشانه ضعف روابط خانوادگی بوده وعاملی برای کاهش ازدواج محسوب میشود، چرا که مسیر زندگی جوانان با گرایش به خانه های مجردی تغییر کرده که علاوه بر کاهش آمار ازدواج به افزایش آسیب های اجتماعی دامن می زند.
دیدگاه خود را ثبت کنید