دفاع از حرم عمه رقیه، واجبی افضل از عشق پدری

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس همدان ؛ به مناسبت گرامی داشت وفات حضرت زینب (س) سلسله خاطرات شهید کرمی از شهدای مدافع حرم استان همدان را که دارای دختری سه سال هستند می خوانیم .

بردار این شهید گرانقدر از زبان همرزمان وی می گوید: مجتبی در سوریه آنقدر رشادت از خود نشان داد که گویی نیروهای تکفیری برایش به حساب نمی آیند و از آنها هیچ هراسی به دل ندارد.

مجتبی به گونه ای مبارزه می کرد که گویی سال های سال است در میدان نبرد بوده و خستگی برایش بی معنا شده است تا جایی که تحسین همگان را برانگیخته بود.

اما در یکی از شب ها که قرار بود عملیاتی به علیه کفار انجام شود قرار بر این شد تا به رسم دوران هشت سال مردانگی و غیرت که باعث جنگی سخت از سوی صدام بر ایران شد، مراسم حنا بندان برگزار شود.

شب عجیبی بود و هرکس در حال و هوای خودش مطلبی را زمزمه می کرد، گویی که تمام منطقه در خوابی عمیق فرورفته است تا این بچه ها با خدای خود عشق بازی کنند.

زمان حناگذاردن بر دست ها فرارسید و قرار بر این شد که هرکس در کف دست خود نام مبارک حضرت زینب(س) را درج کند.

اما مجتبی رفتاری بر خلاف همه بچه ها انجام داد و نام حضرت رقیه(س) را بر کف دست خود نوشت؛ اقدامی که باعث تعجب همه همرزمان شد.

یکی از بچه ها سوال کرد مجتبی قرار ما چیز دیگری بود، چرا آن را انجام ندادی؟ مجتبی با بغضی سرشار از خوشحالی آرام گفت این قراری بین من و بی بی رقیه(س) است.

روز موعود فرا می رسد و مجتبی بازهم با رشادت های خود چندین تکفیری را به درک می رساند و ناگهان صدایی عجیب تمام منطقه را در سکوت فرو می برد…

مجتبی کرمی شهید شد…

آری او در سوم محرم به درجه رفیع شهادت نائل گشت تا بتواند برگ زرین دیگری را برای این مرزو بوم به ثبت برساند.

شهید مجتبی کرمی که از متخصصین چتربازی و غواصی تیپ ۳۲ انصارالحسین(ع) استان همدان بود سرانجام در هفتم محرم با همرزم شهیدش مجید صانعی در کنار سایر شهدای همدان آرام گرفتند.

قسمتی کوتاه از وصیت نامه شهید مجنبی کرمی خطاب به دختر سه ساله اش ریحانه: این شهید بزرگوار در وصیت نامه خود سفارش می کند که به ریحانه ام بگویید خیلی دوستش دارم و داشته ام اما ریحانه جان دفاع از حرم رقیه ابا عبدالله الحسین (ع) برای من واجب تر است .