مطالبات رهبری در اقتصاد مقاومتی و گوش های سنگین دولت

گروه سیاسی – رجانیوز: دکتر محمد سلیمانی، وزیر اسبق ارتباطات و استاد تمام دانشکده برق و مخابرات دانشگاه علم و صنعت که هم اکنون نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی را بر عهده دارد، در یادداشتی به مناسبت تاکید چند باره و مجدد رهبر انقلاب در توصیه ۴ نکته مهم در ارتباط با اقتصاد مقاومتی به دولت به بررسی آن پرداخته است.

آنچه در ادامه می‎خوانید، متن کامل یادداشت دکتر سلیمانی است که به صورت اختصاصی در اختیار رجانیوز قرار گرفته است:

رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله العظمی خامنه ای چندین سالی است در مورد برنامه ریزی اجرای اقتصاد مقاومتی به دولت یادآوری می کنند و تذکر می دهند. اخیراً هم ۴ توصیه معظم له به معاون اول رئیس جمهور ابلاغ گردید. این توصیه ها در پاسخ به گزارش آقای جهانگیری (حاوی برنامه های ملی ۱۱ گانه طرحها و پروژه های دولت) بوده است و دفتر رهبری اعلام کرده اند که معظم له تأکید کرده اند که اصولاً بنائی بر تأیید یا عدم تأیید برنامه هائی که تنظیم و اجرای آنها بر عهده دولت هاست ندارند. لذا به نظر می رسد و جا دارد که دولت محترم محورهای ۱۱ گانه را در اختیار افکار عمومی و کارشناسان قرار دهند تا بیشتر مورد بررسی و نقد قرار گیرند و هر چه بهتر پخته شوند. در دو ساله اخیر دولت یازدهم عمده توجه و نظرش را معطوف به بحث هسته ای کرد و عملاً از بحث اقتصاد مقاومتی غافل گردید. در حالیکه در طول این مدت، مقام معظم رهبری در اکثر دیدارها و سخنرانی ها اهمیت پرداختن عملی همراه با برنامه زمانبندی اقتصاد مقاومتی را گوشزد کردند. اکنون که مجدداً رهبر عزیز انقلاب ۴ توصیه مهم در ارتباط با اقتصاد مقاومتی به دولت ارائه فرموده اند، اجازه می خواهم چند نکته را مطرح کنم:

الف- رهبری پنج رویکرد اساسی اقتصااد مقاومتی در برنامه ها و فعالیت های دستگاههای اجرائی مطرح کرده اند: ۱- عدالت بنیانی ۲- مردمی بودن ۳- دانش بنیانی ۴- درونزائی ۵- برونگرائی. ایشان خواستار اطمینان بخشی از اقدامات دستگاهها منطبق بر سیاست ها شده اند. در تاریخ دوم تیر ماه ۱۳۹۴ معظم­له در دیدار با مسئولان نظام نیز ۱۹ مورد مطالبه را در این ارتباط مطرح فرمودند: ۱- استفاده از همه ی توان و ظرفیت کشور ۲- به میدان عمل آوردن چهار میلیون دانشجویان کشور ۳- بهره برداری از ظرفیت های استفاده نشده ۴- استفاده از زیر ساخت های اساسی کشور ۵- استفاده از منابع جدید تأمین کالا ۶- کوتاه کردن دست غرب زدگان و مرعوبین غرب و حاکم کردن معتقدان به اصل “ما می توانیم” ۷- صداقت با مردم ۸- ترویج مدیریت جهادی ۹- ترویج فرهنگ اقتصاد مقاومتی با تکیه بر صرفه جوئی و مصرف کالای داخلی ۱۰- بازنگری در سیاست های پولی و ایجاد تحول در نظام بانکی کشور۱۱- طرد تفکر وابستگی به غرب و کمک گرفت از بیرون ۱۲- کاهش وابستگی به فروش نفت خام ۱۳- برنامه ششم ۱۴- حذف قوانین مزاحم ۱۵- نظارت بر اجرای اقتصاد مقاومتی ۱۶- صندوق توسعه ملی باید در خدمت اقتصاد مقاومتی باشد ۱۷- تولید داخل ۱۸- صاحبان سرمایه ۱۹- مصرف تولیدات داخل. در همین جلسه مقام معظم رهبری مطالبه کردند که اقتصاد مقاومتی دارای الگوی علمی متناسب با نیازهای کشور، درون زا، مردم بنیاد، عدالت محور، بارور در همه شرایط است و ظرفیتهای آن را نیز منابع انسانی، منابع طبیعی ( نفت و گاز و معدن و …… ) موقعیت جغرافیای، زیر ساخت های نرم افزاری و سخت افزاری برشمردند. یعنی مقام معظم رهبری نزدیک ۵ ماه قبل در جلسه دیدار مسئولین مطالب را فرمودند، ولی دولت انگار که نه انگار. ظاهراً گوش دولت سنگین شده است. لذا چند روز قبل دوباره و برای چندمین بار رهبری بر موارد مهم اقتصاد مقاومتی و خصوصاً اجرائی کردن آن تأکید کردند. گرچه عدم اظهار نظر رهبری در مورد گزارش آقای جهانگیری ذهن را به سمتی می برد که نکند گزارش ربطی به اقتصاد مقاومتی و اجرای آن نداشته است یا با سیاست های این اقتصاد هماهنگی نداشته است که مجدداً این موارد ابلاغ می گردد. شایسته است دولت عملکرد دو ساله خود یا حداقل شش ماهه اخیر خود در مورد اقتصاد مقاومتی را برای مردم تشریح کند، تا مشخص شود که دولت واقعاً کمر همت به اجرای اقتصاد مقاومتی بسته است یا صرفاً وقت کشی می کند و عملاً می گوید “ما نمی توانیم”؟

ب- رهبری راه کار هوشمندانه دیگری را ارائه فرموده اند که مسئولین را موظف به پاسخ گوئی ارائه زمانبندی کوتاه مدت و میان مدت و بلند مدت می کند. تاکنون دولت ها از زیر مسئولیت پاسخگوئی در برنامه های پنج ساله طفره رفته اند و شانه خالی کرده اند: با کمی ملاحظه و بررسی می توان به خوبی دریافت که دولت یازدهم در طول دو ساله اخیر اصولاً وقعی به برنامه پنجم توسعه نداده است، و با بهانه تحریم و انداختن همه مشکلات به عهده تحریم عملاً اجرای برنامه را متوقف کرده است و از ارائه برنامه ششم به مجلس نهم نیز طفره رفته است. برنامه ششم باید در شهریور ماه به مجلس داده می شد، ولی هنوز بوئی از ارائه آن به مشام نمایندگان نمی رسد. از محافل درون دولت هم زمزمه و خبرهائی می رسد که دولت قصدی برای ارائه برنامه ششم به مجلس نهم ندارد. اقدام دولت در ارائه لایحه ای شامل بعضی مواد برنامه های پنج ساله و در خواست برای دائمی کردن آنها، این گمان را تقویت کرد که دولت می خواست به نحوی از ارائه برنامه ششم شانه خالی کند. عدم پیگیری هیأت رئیسه مجلس هم این گمان را تقویت می کند که هیات رئیسه مجلس تفاهمی محفلی با دولت کرده اند. اگر چنین باشد عملاً مطالبات رهبری بر زمین مانده است. نقش مجلس در پاسخگو کردن دولت در ارتباط با اقتصاد مقاومتی تاکنون بسیار ضعیف بوده است. وظیفه نظارتی مجلس می طلبد که مفاد مطالبات رهبری را از دولت پی گیری کند و نتیجه را به اطلاع عموم برسد.

ج- در ابلاغیه اخیر، مجدداً مقام معظم رهبری خواسته اند که جامعه جهت مشارکت در فعالیت های اقتصاد و توانمند سازی به حرکت در آید، کلیه ظرفیت های کشور به ویژه جوانان مورد توجه قرار گیرند و برنامه ها تنها ناظر بر بخش های دولتی نباشد.

ظرفیت نیروی انسانی ایران و خصوصاً وجود بیش از ۴ میلیون دانشجو از یک طرف و وجود منابع خدادادی نفت و گاز و معدن در ایران از سوی دیگر، هر بهانه ای را از هر مقام دولتی برای تعلل و سستی در پیاده سازی اقتصاد مقاومتی می گیرد. اکنون که دانشمندان و جوانان رشید ایران طی ده سال گذشته توانسته اند رشد علمی کشور را در دنیا نه تنها اول بلکه بیش از ده برابر کنند، جا دارد این ظرفیت در نفت و گاز و معدن به میدان آورده شود تا کشور را از خام فروشی نجات دهند. برکسی پوشیده نیست که درب صنعت نفت و گاز بر روی دانشمندان و دانشگاهیان ایران کاملاً بسته است و هر گاه روزنه ای هم ایجاد شده است بقدری آن روزنه تنگ و باریک بوده که بلافاصله بسته شده است. متأسفانه در شرایط بی نظیر فعلی که حمایت رهبری را هم در بر دارد، وزیر نفت از افرادی است که کمترین اعتقاد را به اقتصاد مقاومتی و درون زائی کشور دارد. تجربه بیش از بیست سال وزارت ایشان نشان می دهد که هیچگاه دارای دیدگاه درون زائی نبوده است و بلکه همراه چشم به برون داشته و درون را سرکار گذاشته است. از چنین نگرش هائی نمی­توان انتظار پیاده سازی اقتصاد مقاومتی داشت و تا زمانیکه ملت ایران نتواند این منابع نفت و گاز خدادادی را تبدیل به ارزش افزوده کند، باید دانست که نفت و گاز بد و بلا می شود، و باید آن را خام به خارج فرستاد. راه کار تحول در اقتصاد آن است که نفت و گاز با دست و پنجه طلائی ایرانیان تبدیل به فراورده های با ارزش افزوده گردد. این مهم وقتی اتفاق می افتد که مدیران طراز اول کشور در این حوزه معتقد به این راه و روش شوند و اراده کنند و کمر همت ببندند. باید موانع را خوب شناخت، درست است که ابزار و امکانات و سیاست ها و قانون ها و غیره ممکن است نیازمند ارتقا باشند، ولی از همه مهمتر اندیشه و فکر حاکم است. وقتی وزیر عادت به نفت مفت فروشی کرد و از محل فروش آن صفا نمود، چگونه می توان انتظار داشت که بیاید و دست به خطر و ریسک بزند و سختی و رنج را تحمل نماید.

معتقدم اگر راه کاری برای ورود این منبع انسانی عظیم دانشجوئی و دانشگاهی به صنعت نفت و گاز پیدا و عملی گردد، طولی نمی کشد که ایران در زمینه های مختلفی صاحب فناوری، ثروت و رونق اقتصادی می گردد و سرانه درآمد ایرانی چند برابر می شود. نسخه درمان اقتصاد ایران توجه و چسبیدن به نفت و گاز و اصلاح نگرش های حاکم بر این صنعت و باز کردن درب آن بر روی دانشمندان و جوانان مخترع، مبتکر و خلاق و با انگیزه است. این راه میان بر است و اقتصاد ایران را در کوتاه مدت به سر منزلی پایدار و مقاوم می­رساند. ولی آیا گوش شنوائی هست؟