رمزگشایی از پاسخ مهم جلیلی به سوال یک دانشجو؛ چه کسانی در مذاکرات “املاء” نوشتند؟

امیرحسین ثابتی- رجانیوز: سه شنبه شب سعید جلیلی در دانشگاه شیراز در پاسخ به سوال یکی از دانشجویان به نکته بسیار مهمی اشاره کرده که در تعبیری خلاصه؛ جوهره ی تفاوت مذاکرات او با جواد ظریف را نشان میدهد.

جلیلی در پاسخ به سوال دانشجویی که با تکرار اتهامات انتخاباتی ولایتی در سال ۹۲؛ او را به بیانیه و انشاء خواندن در مذاکرات متهم کرده؛ پاسخ داده که اولا این ادعا “کذب” است و ثانیا “تاریخ روشن خواهد کرد چه کسانی در گفتگوها انشا خواندند. آنچه ما در گفتگو ها بر آن تاکید داشتیم این بود که گفتگو محل دیکته نوشتن نیست. نباید اجازه داد دیکتاتورها مذاکرات را جایی برای دیکته منویات خود قرار دهند. اگر مذاکره جای انشا خواندن نیست جای املا نوشتن هم نیست!”

به کار بردن تعبیر “املا نوشتن” در مذاکرات هسته ای از سوی جلیلی؛ کنایه ای آشکار به روند مذاکرات هسته ای در دولت یازدهم است که بر اساس شواهد متعدد و اظهارات آشکار مقامات ۱+۵ که هیچ گاه نیز در داخل تکذیب نشد؛ در نهایت باعث شد تا متن برجام همانی باشد که طرف مقابل از مدتها قبل در آرزوی آن بود.

این بدین معناست که از سال ۹۲ به بعد؛ عمده مطالبات طرف مقابل در مذاکرات نهایتا با پذیرش طرف ایرانی مواجه شد؛ چنانچه فابیوس وزیر خارجه فرانسه در گزارش ۲۶ صفحه ای که مهرماه امسال در فصلنامه واشنگتن از روند مذاکرات منتشر کرد از مقاومت “۳روزه” ظریف در برابر مطالبات (زیاده خواهی های) ۱+۵ و در نهایت پذیرش آنها در مذاکرات ژنو خبر میدهد:

“افشای وجود یک کانال مخفی مذاکرات دوجانبه میان تهران و واشنگتن به بروز درگیری لفظی شدیدی میان نماینده آمریکا و فرانسه منجر شد، اما نهایتا همین سند مبنای مذاکرات قرار گرفت، با وجود موافقت همه با مفاد این سند، این فرانسوی‌ها بوده‌اند که با آن مخالفت کرده و دیگر اعضای ۱+۵ را به اصلاح سندی واداشته‌اند که پیشتر بین تهران و واشنگتن مورد توافق قرار گرفته بود. این تغییر ناگهانی سند، با واکنش تند ظریف مواجه شده و او حتی تهدید کرد که ممکن است ایران به کلی از مذاکرات خارج شود. با این وجود طرفین نهایتا موافقت کردند که مذاکرات کارشناسی برگزار و این اصلاحات بررسی شوند.

نهایتا جلسه وزیران خارجه روز ۲۲ نوامبر ۲۰۱۳ برگزار شد و آقای ظریف پس از سه روز مقاومت، درخواست‌های جدید طرف مقابل را پذیرفت.”

توجه در همین نکته نشان میدهد به کار بردن تعبیر “املا نوشتن” از سوی جلیلی اشاره به چه واقعیتی در ماجرای برجام دارد.

هرچند امروز فهمیدن “املا نوشتن” ظریف در مذاکرات هسته ای؛ کار چندان پیچیده ای نیست و اثبات آن حتی نیازی به خواندن روایت فابیوس و سایر طرفهای مذاکره از گفتگوها ندارد بلکه وقتی برجام در عمل اکثر خطوط قرمز قطعی نظام در مذاکرات را نقض کرد؛ مشخص است که در روند مذاکرات؛ این ۱+۵ بوده که هرچه میخواسته میخوانده و ظریف و عراقچی و … نهایتا “پس از ۳ روز مقاومت” می نوشته اند!